Spookverhalen in New Orleans: Spookhuizen, bars, begraafplaatsen en meer

Dit elegante herenhuis in de Franse wijk is misschien wel het meest beruchte spookhuis in New Orleans en verbergt een gruwelijk verleden. Madame Delphine LaLaurie, een rijke socialite, werd ontdekt toen ze op haar zolder tot slaaf gemaakten martelde voordat ze de stad ontvluchtte in 1834.

Locals en bezoekers hebben sindsdien melding gemaakt van griezelig geschreeuw, schimmige figuren en koude plekken bij de ramen van het landhuis, waarvan gezegd wordt dat het de rusteloze geesten van haar slachtoffers zijn.

Deze prachtige rode bakstenen woning aan Royal Street was ooit het toneel van een gruwelijk bloedbad. In de jaren 1800 zou hier een mysterieuze "Sultan" hebben gewoond, die wilde feesten gaf totdat op een nacht het hele huishouden werd afgeslacht en de Sultan levend werd begraven op de binnenplaats.

Gasten beweren nog steeds vage muziek en voetstappen te horen echoën vanuit het afgesloten gebouw.

Deze historische begraafplaats, waar het graf van Marie Laveau, de legendarische Voodoo-koningin van New Orleans, ligt, is doordrenkt van bovennatuurlijke verhalen.

Bezoekers beweren Marie's verschijning in haar kenmerkende tulband te zien, vooral in de buurt van haar tombe, vaak vergezeld van de geur van wierook of gefluister in het Creools. Velen laten offers achter in de hoop haar gunst te verdienen of haar toorn te vermijden.

Deze Royal Street herberg is gebouwd op de plek van een jongensinternaat dat in de jaren 1700 afbrandde. Er wordt gezegd dat de geesten van de jongens die bij de brand omkwamen hier wonen.

Gasten hebben beweerd dat ze gelach en rennende voetstappen hoorden en zelfs dat hun spullen op mysterieuze wijze werden verplaatst, ludieke grappen uit het hiernamaals.

Dit elegante restaurant was ooit het huis van Pierre Antoine Lepardi Jourdan, die zichzelf tragisch van het leven beroofde nadat hij zijn huis had verloren in een pokerspel.

Vandaag de dag dekt het personeel dagelijks een tafel voor hem in de seance lounge, waar glazen vanzelf klinken en schaduwen op de muren dansen, een respectvol gebaar om hun eeuwige gast tevreden te houden.

Volgens de legende brachten de Franse nonnen bij hun aankomst een groep jonge vrouwen mee die bekend stonden als de Casket Girls. De plaatselijke bevolking fluisterde al snel dat de afgesloten kisten die ze bij zich hadden geen kleren, maar vampiers bevatten.

Tot op de dag van vandaag beweren mensen dat de luiken van de derde verdieping van het klooster verzegeld blijven om iets, of iemand, binnen te houden.